Kortom, “van” (Schijfgebruik) este Linux-opdracht / Unix waarmee wij dat kunnen controleer het bezette volume (gebruiksinformatie) op de harde schijf van folders En BESTANDEN.
Een zeer nuttig commando, vooral als we beperkt zijn door ruimte op de harde schijf – of SSD – en we willen er snel achter komen wie ze zijn bestanden en/of Mappen het meest “GROOT”. Natuurlijk commando “van” kan in verschillende syntaxis worden gebruikt om de gewenste gebruiksinformatie terug te geven.
Syntaxis van de opdrachtregel “van” het is heel eenvoudig en erg flexibel, net als alle Linux-commando's.
In de besteldocumentatie “van”, krijgen we de volgende opties te zien:
[root@server]# jij –hulp
Gebruik: jij [OPTIE]… [BESTAND]…
of: vanaf [OPTIE]… –bestanden0-van=F
Geef een samenvatting van het schijfgebruik van elk BESTAND, recursief voor mappen.
Verplichte argumenten voor lange opties zijn ook verplicht voor korte opties.
-A, –alle schrijfaantallen voor alle bestanden, niet alleen voor mappen
–schijnbare afmetingen afdrukken, in plaats van schijfgebruik; hoewel de schijnbare grootte meestal kleiner is, kan deze groter zijn vanwege gaten in (‘sparse’) bestanden, interne fragmentatie, indirecte blokken en dergelijke
-B, –block-size=SIZE gebruik SIZE-byte blokken
-B, –bytes gelijk aan `–schijnbare grootte –blokgrootte=1′
-C, –totaal levert een eindtotaal op
-D, –dereference-args derefereert alleen symlinks die op de opdrachtregel staan
–files0-from=F vat het schijfgebruik samen van de NUL-beëindigde bestandsnamen gespecificeerd in bestand F;
Als F dat is – lees vervolgens de namen uit de standaardinvoer
-H gelijk aan –dereferentie-args (-D)
-H, –voor mensen leesbare afdrukformaten in voor mensen leesbaar formaat (bijvoorbeeld 1K 234M 2G)
–si houdt van -h, maar gebruik machten van 1000 en niet 1024
-k leuk –blokgrootte=1K
-l, –count-links tellen de groottes vele malen als ze hard-linked zijn
- Ik vind het leuk –blokgrootte=1M
-L, –dereferentie dereferentie alle symbolische links
-P, –no-dereference volgt geen symbolische links (dit is de standaard)
-0, –null beëindigt elke uitvoerregel met 0 byte in plaats van een nieuwe regel
-S, –afzonderlijke mappen omvatten niet de grootte van submappen
-S, –samenvatten geeft voor elk argument alleen een totaal weer
-X, –one-file-system slaat mappen op verschillende bestandssystemen over
-X, –include-from=FILE sluit bestanden uit die overeenkomen met een patroon in FILE
–uitsluiten=PATTERN sluit bestanden uit die overeenkomen met PATTERN
–max-diepte=N druk het totaal af voor een map (of bestand, met –all) alleen als er N of minder niveaus onder het opdrachtregelargument liggen; –max-diepte=0 is hetzelfde als
–samenvatten
–time toont de tijd van de laatste wijziging van een bestand in de map of een van de submappen ervan
–time=WORD toont tijd als WORD in plaats van wijzigingstijd: atime, access, use, ctime of status
–time-style=STYLE toont tijden met stijl STYLE: full-iso, long-iso, iso, +FORMAT
FORMAT wordt geïnterpreteerd als `datum’
–help deze hulp weergeven en afsluiten
–versie uitvoer versie-informatie en sluit af
Weergavewaarden zijn in eenheden van de eerste beschikbare GROOTTE vanaf –block-size en de omgevingsvariabelen DU_BLOCK_SIZE, BLOCK_SIZE en BLOCKSIZE.
Anders worden eenheden standaard ingesteld op 1024 bytes (of 512 als POSIXLY_CORRECT is ingesteld).
SIZE kan een van de volgende waarden zijn (of een geheel getal zijn, eventueel gevolgd door): KB 1000, K 1024, MB 1000*1000, M 1024*1024, enzovoort voor G, T, P, E, Z, Y.
Alle bovenstaande opties kunnen worden gecombineerd in opdrachtregels die ons nauwkeurige rapporten over de beoogde bestanden en mappen laten zien. Als we bijvoorbeeld het individuele volume van mappen en bestanden op een bepaalde locatie (/var, in ons voorbeeld) willen zien, doet de opdrachtregel het volgende:
du --si -s * | sort -h
Dit betekent individuele volumeweergave bezet door de mappen en bestanden onder /var, gesorteerd in aflopende volgorde.
“sorteer -h” – sorteer en geef het resultaat weer “Voor mensen leesbaar formaat“.Bytes,, KilobytesS, Megabytes,, Gigabytes.
“–En” – heeft ongeveer dezelfde functie als “-H”, maar gebruik 1000 in plaats van 1024.
“-S” – geeft het totaal weer voor de bovenliggende map, zonder de mappen en bestanden eronder te specificeren.
